Is er een reden waarom een gesloten dagboek
terug geopend moet worden?
Is er misschien een vraagteken op de verkeerde plaats gezet?
Waarom moet de gebroken punt van een potlood
plots weer geslepen worden?
Zijn er zinnen die er eigenlijk niet thuis horen?
Wel, speciaal voor jou zou ik ze graag verbeteren.
Is er een reden waarom ik plots geen bouwstenen meer vind
voor de muur rondom mij?
Is er misschien cement te kort om hem staande te houden?
Waarom heb ik het gevoel dat hij op instorten staat?
Wil je me helpen hem langzaam af te breken?
Dan ben je van harte welkom!
Is er een reden waarom mijn dichtgeschroeide hart
plots weer open gaat?
Wil je me wekken uit onwetendheid om samen op pad te gaan?
Of wil je mijn tranen gewoon terug de vrije loop laten?
Is er een reden waarom ik nog steeds niet weet
hoe ik een bloem kan laten bloeien?
Heeft de vrieskoude ze op één of andere manier weer kapot gemaakt?
Waarom was er weer geen alternatief,
en waarom was de Kerstman me dit keer vergeten?
Was het om me nog maar eens te laten voelen wat alleen zijn is,
of te leren wat geduld is?
Is er enige reden waarom je het plots weer doet stormen in mij?
Heeft het leven je plots boos gemaakt … wanhopig,
of juist blij?
Heeft teleurstelling je vervuld met troosteloze
en verbitterde pijn?
Wel … die pijn had ik graag …
langzaam maar zeker
voor altijd willen vernietigen.
Door Ine Verhagen
op 23 januari 2010
terug geopend moet worden?
Is er misschien een vraagteken op de verkeerde plaats gezet?
Waarom moet de gebroken punt van een potlood
plots weer geslepen worden?
Zijn er zinnen die er eigenlijk niet thuis horen?
Wel, speciaal voor jou zou ik ze graag verbeteren.
Is er een reden waarom ik plots geen bouwstenen meer vind
voor de muur rondom mij?
Is er misschien cement te kort om hem staande te houden?
Waarom heb ik het gevoel dat hij op instorten staat?
Wil je me helpen hem langzaam af te breken?
Dan ben je van harte welkom!
Is er een reden waarom mijn dichtgeschroeide hart
plots weer open gaat?
Wil je me wekken uit onwetendheid om samen op pad te gaan?
Of wil je mijn tranen gewoon terug de vrije loop laten?
Is er een reden waarom ik nog steeds niet weet
hoe ik een bloem kan laten bloeien?
Heeft de vrieskoude ze op één of andere manier weer kapot gemaakt?
Waarom was er weer geen alternatief,
en waarom was de Kerstman me dit keer vergeten?
Was het om me nog maar eens te laten voelen wat alleen zijn is,
of te leren wat geduld is?
Is er enige reden waarom je het plots weer doet stormen in mij?
Heeft het leven je plots boos gemaakt … wanhopig,
of juist blij?
Heeft teleurstelling je vervuld met troosteloze
en verbitterde pijn?
Wel … die pijn had ik graag …
langzaam maar zeker
voor altijd willen vernietigen.
Door Ine Verhagen
op 23 januari 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten