Ik weet niet meer

 Ik weet niet waarom ik jou tegen kwam.
Ik weet niet waarom …
Waarom mijn hart steeds weer moet breken.
Waarom of hoe … niemand zal het weten.

Ik weet niet of ik nog één tegenslag kan verwerken,
of ik je zou kunnen vergeten,
je loslaten.

Ik weet niet meer hoe ik … en of ik kan leven zonder jou
Ik weet niet meer waarom.
Waarom kan ik steeds weer alleen maar dromen dat ik in je armen lig,
dat je bij wijze van spreken in mijn lichaam kruipt en me al je vertrouwen schenkt.

Is alles dan zomaar een weggespoelde droom?

Ik weet echt niet meer hoe …
Hoe ik brokken moet lijmen,
hoe ik mezelf moet bij elkaar vegen.

Ik weet niet meer …

Ik weet niet waarom je mijn pad kruiste…
waarom mijn hart open bloeide
om zich even later opnieuw te moeten sluiten.

Ik weet niet meer waarom …

Jou moeten missen voelt aan als een regenvlaag,
maar jou van op een afstand moeten toekijken,
gaat als een najaarsstorm door merg en been.

Ik weet niet meer waarom mijn hartje telkens weer moet breken.

Ik weet niet waarom …
Waarom … Waarom jij?


Door Ine Verhagen
op 28 november 2011