Het doet goed om bij je te zijn.
Het voelt goed te weten dat je mijn naaste bent.
Alleen al bij het aanraken van je hand,
is de tinteling sterker dan mezelf,
sterker dan een stille wenk,
sterker dan een onbeduidend verlangen.
Het doet goed mijn gevoel te volgen.
Het geeft bijna voldoening te weten dat jij er bent.
Al staat de wereld op zijn kop van krankzinnigheid,
en ben ik gedoemd te gaan in eenzaamheid …
Mijn gevoel zal me leiden tot in het diepste dal,
en me begeleiden tot op de hoogste top.
Het doet goed je aanwezigheid te voelen.
Het brengt me tot leven te voelen
hoe je hartslag de twijfels overtreft.
Alleen al het ritme van onze ademhaling
brengt me tot in een droom die intenser is dan loze gevoelens,
intenser dan een warme knuffel,
intenser dan een nooit gesproken woord.
Het doet goed je te kennen.
Het geeft me warmte naar je te verlangen.
Al is het alleen maar de kus op mijn lippen
die me als een godin betovert,
en de dag erna weer doet breken,
samen met de spiegel aan de wand …
De passie tussen jou en mij houdt me in zijn greep
en beschermt me met hoop, vergiffenis en vraagtekens.
Door Ine Verhagen
op 16 september 2010
Het voelt goed te weten dat je mijn naaste bent.
Alleen al bij het aanraken van je hand,
is de tinteling sterker dan mezelf,
sterker dan een stille wenk,
sterker dan een onbeduidend verlangen.
Het doet goed mijn gevoel te volgen.
Het geeft bijna voldoening te weten dat jij er bent.
Al staat de wereld op zijn kop van krankzinnigheid,
en ben ik gedoemd te gaan in eenzaamheid …
Mijn gevoel zal me leiden tot in het diepste dal,
en me begeleiden tot op de hoogste top.
Het doet goed je aanwezigheid te voelen.
Het brengt me tot leven te voelen
hoe je hartslag de twijfels overtreft.
Alleen al het ritme van onze ademhaling
brengt me tot in een droom die intenser is dan loze gevoelens,
intenser dan een warme knuffel,
intenser dan een nooit gesproken woord.
Het doet goed je te kennen.
Het geeft me warmte naar je te verlangen.
Al is het alleen maar de kus op mijn lippen
die me als een godin betovert,
en de dag erna weer doet breken,
samen met de spiegel aan de wand …
De passie tussen jou en mij houdt me in zijn greep
en beschermt me met hoop, vergiffenis en vraagtekens.
Door Ine Verhagen
op 16 september 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten