Het klinkt cliché en onrealistisch,
maar een droom vertelde me de waarheid.
Het klinkt als een leugen
of als een fout gespelde tekst,
maar iets zegt me dat ik nooit nog iemand zal vinden als jij.
De wereld heeft even stilgestaan …
En verlangens hebben je verafschuwd,
razernij heeft je beledigd,
en verdriet bracht mijn gevoelens tot een passionele vernedering.
Maar ik hou van je.
Iedere verstaanbare spreektaal kan verwoorden hoeveel.
Iedere ster aan de hemel knipoogt om dit voldongen feit.
Ieder gesproken woord maait een stukje onzekerheid weg.
Ik hou van je
Maar niemand begrijpt het.
Zelfs jij niet.
Je weet het niet,
je wilt het niet,
of je kunt het gewoon niet.
Maar ik hou van je.
Dus vergeef me deze woorden,
want ze staan in mijn hart geschreven.
Ik hou van je …
En het doet pijn je blik te zien wegzinken in een dal…
Het breekt me vanbinnen,
en het verscheurt me met haar en huid.
Ik wil je niet zien lijden op golven van eenzaamheid …
Ik wil je lichaam verwarmen met koortsachtige dromen.
Ik zal er voor je zijn en je troosten als het stormt in je verlangens.
Ik neem je in mijn armen en kus je zorgen weg …
En misschien … Misschien blijf je ik je niet helemaal trouw …
Maar wat ik met zekerheid kan zeggen,
is dat ik van je hou.
Door Ine Verhagen
op 7 maart 2011
maar een droom vertelde me de waarheid.
Het klinkt als een leugen
of als een fout gespelde tekst,
maar iets zegt me dat ik nooit nog iemand zal vinden als jij.
De wereld heeft even stilgestaan …
En verlangens hebben je verafschuwd,
razernij heeft je beledigd,
en verdriet bracht mijn gevoelens tot een passionele vernedering.
Maar ik hou van je.
Iedere verstaanbare spreektaal kan verwoorden hoeveel.
Iedere ster aan de hemel knipoogt om dit voldongen feit.
Ieder gesproken woord maait een stukje onzekerheid weg.
Ik hou van je
Maar niemand begrijpt het.
Zelfs jij niet.
Je weet het niet,
je wilt het niet,
of je kunt het gewoon niet.
Maar ik hou van je.
Dus vergeef me deze woorden,
want ze staan in mijn hart geschreven.
Ik hou van je …
En het doet pijn je blik te zien wegzinken in een dal…
Het breekt me vanbinnen,
en het verscheurt me met haar en huid.
Ik wil je niet zien lijden op golven van eenzaamheid …
Ik wil je lichaam verwarmen met koortsachtige dromen.
Ik zal er voor je zijn en je troosten als het stormt in je verlangens.
Ik neem je in mijn armen en kus je zorgen weg …
En misschien … Misschien blijf je ik je niet helemaal trouw …
Maar wat ik met zekerheid kan zeggen,
is dat ik van je hou.
Door Ine Verhagen
op 7 maart 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten