11 september ...

Op een dag stond de wereld stil.
Op een onbewaakt moment werd alles koud en kil.

Een dag die mooi en zorgeloos begon
veranderde plots in een waanbeeld
van de ondergaande zon.

Zomaar een dag,
maar onmogelijk te vergeten.
Eén datum … gegrift in ons geweten.

Zomaar een moment
ijzingwekkend en genadeloos.
Was één of andere God dan werkelijk zo boos?

Onschuldige dromen plots aan stukken gescheurd.
Talloze verlangens voor eeuwig besmeurd.

Hoopvolle vragen nog steeds onbeantwoord
Heden en verleden door gewetenloze harten vermoord.

Het is zomaar een dag
die menige tranen heeft laten vloeien.
Het is zomaar een moment
dat pijn en haat heeft doen groeien.

Het is een nachtmerrie
waarvan de herinnering eeuwig zal blijven bestaan
En voor sommigen zal het lijken
alsof ze elke dag opnieuw weer een beetje doodgaan.

Door Ine Verhagen
op 23 juli 2010

Jij.......

Jij bent diegene …


Jij bent diegene die me heeft geïnspireerd.
Jij hebt me enorm veel geleerd.
Door jou heb ik leren genieten van kleine dingen,
en door jou trek ik me niets meer aan van af en toe vals te zingen.

Jij hebt me geleerd om niet zomaar op te geven,
en stap voor stap met mijn tekortkomingen te leren leven.
Door jou heb ik geen burcht, maar een lage muur leren bouwen,
tussen onzekerheid en zelfvertrouwen.

Jij bent diegene die dingen heeft gedaan
die me hebben betoverd met een lach en een traan.

Waarom ben je toch weggegaan?

Jij bent iemand die mijn leven een andere wending heeft gegeven.
Jij hebt me geleerd te genieten van geluk … al is maar voor heel even.
Door jou voel ik al warmte van één enkel straaltje zonneschijn,
vlucht ik niet meer voor wind en regen … omdat elke dag de laatste kan zijn.

Jij hebt nooit een woord tegen me gezegd,
maar je hebt de weg voor mijn voeten open gelegd.
Door jou heb ik geleerd de natuur te beminnen,
haat los te laten en liefde en vriendschap vast te houden,
diep vanbinnen.

Jij bent diegene plots afscheid heeft genomen,
maar tevens diegene die nooit is verdwenen uit mijn dromen.

Zullen we elkaar in een volgend leven weer tegenkomen?

Door Ine Verhagen
Op 13 maart 2010

Morgen

Morgen
Eens je de 30 bent gepasseerd
verandert er toch wat in je leven.
De eerste liefdesles ben je reeds verleerd,
want meestal duurt die maar heel even.


Ik heb geen crimineel verleden,
en nog steeds een blanco strafblad.
Ik heb wel buiten de lijntjes getreden,
en mijn portie wel gehad.

Maar vanaf morgen zal alles anders zijn.

Elke ochtend spring ik uit bed,
en geef ik toe aan mijn ongezonde rookverslaving.
De koffie heb ik inmiddels op het aanrecht klaargezet.
Een tabakstop wordt de volgende uitdaging!


Terwijl ik sta te wachten op de bus
droom ik van de prins op het witte paard.
Bijna omver geduwd door een brutale Rus,
ben ik al even snel weer van de kaart.

Zal het morgen anders zijn?

Wanneer leeftijdsgenoten zaniken over kids,
huizen kopen en verbouwen,
vraag ik me af of dat alles wel aan mij is besteed.
Als ik met de eerste de beste moet trouwen,
bespaar ik me liefst dergelijke zorgen en leed.

Van datingsites heb ik weinig kunnen leren.
Ik kom gewoon buiten en maak alle dagen lol.
Hopeloze liefdesaanzoeken doen mijn maag eerder keren.
Dus ik loop zingend rond, van de lage do naar de hoge sol!


Morgen zal het absoluut anders zijn.

Misschien is mijn partner tien jaar ouder,
of misschien wel tien jaar jonger.
Zolang ik maar kan rusten op zijn schouder,
en niet blijf zitten op mijn honger.
Ik pluk iedere nieuwe dag,
en wentel mezelf in ieder intens gevoel.
Ik geniet van elk moment dat ik in mijn geliefde zijn armen liggen mag.
Hopelijk is er iemand die begrijpt wat ik bedoel.


Het tij kan snel keren.
Maar maak je toch geen zorgen.
Tracht niets te forceren,
want alles komt goed …


morgen.


Door Ineke Verhagen
op 16 juni 2013

Geheim

Geheim

Ik wil een geheim voor je bewaren.
Ik wil het zelfs met je delen.
Ik kan het vasthouden in mijn hand.
Alleen zou het dan wel eens kunnen breken.

Ik wil je geheim dicht bij mij houden,
het koesteren en het af en toe de vrije loop laten.
Alleen loopt het dan de kans om zijn weg te verliezen.

Ik kan er voor je zijn en je geheim een plaats geven.
Ik kan het koesteren en het verzorgen als een kind.
Ik zou het kunnen liefhebben en ervan houden met heel mijn hart.
Maar het gevaar het op een dag niet meer in de hand te hebben,
zou dan alsmaar groter worden.

Je hebt een geheim, en ik draag het mee.
Soms weegt het zwaar, soms licht.
Wij hebben een geheim,
en ik vraag me soms af waarom het dat eigenlijk is.
Alleen weet ik dat het zich in mijn binnenste nestelt
en ik er tegen vecht om de controle niet te verliezen.

Ik wil je geheim bewaren … voor altijd zelfs.
Ik wil het voor eeuwig in mijn hand houden,
en het risico lopen dat het breekt.
Ik weet alleen niet of ik klaar ben om de scherven op te vangen.


Door Ine Verhagen
op 21 september 2010

Zou je

Zou je …

Wil je zijn wie ik zoek
Wil je diegene zijn waar ik naar verlang
Wil je me datgene geven waaraan ik nood heb

Zou je dat willen?

Kun je me liefhebben zonder meer
Kun je me vasthouden zolang de zon schijnt,
en me loslaten wanneer de nacht erom vraagt

Zou je dat kunnen?

Zou je me vergeven als ik in de fout ging
en zou je me daarna nog liefhebben

Zou je dat doen?

Wil je mijn levensverhaal horen,
en wil je het samen verder uitbreiden
Wil je mijn wensen vervullen,
en de jouwe aan mij vertellen

Zou je dat willen?

Kun je me vertrouwen,
en me vergeven als ik eens niet mezelf ben
Kun je me tot reden roepen
als ik mijn eigen ik verloren ben

Zou je dat kunnen?

Zou je er voor me zijn als ik ziek werd
Zou je me dan in je armen nemen
en me vasthouden tot het dag werd?
En zou je dan nog steeds van me houden

Zou je me nog zoeken wanneer je zelf even de weg kwijt was?

Door Ine Verhagen
op 23 juli 2010

Geef me twee woorden

Geef me twee woorden

en ik geef je er duizend terug.
Duizend woorden met een miljoen betekenissen.
Duizend redenen om je te laten gaan
en duizend redenen om je bij me te houden.

Toon me één emotie
en ik geef je een meer van tranen in de plaats.
Tover me de treden naar de sterren en waak over me …
waar je ook bent.

Met je wilde haren en je ogen zo donker als de nacht,
maak je me duizelig en soms verward.
Net als smeltende sneeuw dwarrel je rond in het park,
in de stad en in elke steeg.

Draag samen met me de wereld.
Vier armen om ze te ondersteunen
en twee harten om ze te verbinden.
Help me een haveloze ziel te redden,
en hem even te verlossen van zijn eenzaamheid.

Vergeef me mijn verliefdheid
en ik zeg vaarwel tegen de vlinders in mijn buik.
Vergeef me mijn idealisme
en maak me wakker als het tijd is om op te staan.

Door Ineke Verhagen
23 november 2013

In de kledingszaak

Tijdens de solden kan er vanalles gebeuren.
En ik vertel het graag in geuren en kleuren!

Tom en Ann werken in de afdeling ‘kleding’
en ieder doet daar lekker zijn eigen ding.
Ann helpt de vrouwen aan bh’s en slips,
en geeft hen tussendoor sappige tips.
Tom begint tussen de kleerhangers te zoeken,
en vindt voor de mannen de meest sexy onderbroeken.

De vrouwen dragen open schoenen zonder sokken,
zodat de mannen kunnen gluren onder hun rokken.
Voor sommigen zijn er ook nog bretellen,
terwijl anderen meer hebben aan sjartellen.
Dan zijn er nog de chique vrouwenjuwelen
en die vinden de mannen echt om te strelen!

Vervolgens gaan de mannen naar de pashokjes,
en daar zijn ze absoluut in hun nopjes.
Bij de vrouwen is het moeilijker om te beslissen,
waardoor de mannen diep in hun zak moeten vissen.

Aan de kassa schrikken ze zich dan ook een ongeluk,
en woedend geeft de man de vrouw een ruk!
De vrouw trekt aan de man zijn sjaal,
en gaat bijna met zijn hele bezit aan de haal!