Deze nacht droomde ik dat iemand me ten huwelijk vroeg.
Het was niet op een romantisch strand, maar in een bruine kroeg.
We dronken geen champagne en aten geen kaviaar.
Er was alleen pils, en het brood van onze croque was amper gaar.
Rock afgewisseld met jazz muziek
vormde de achtergrond van onze tactiek.
Magie deed ons vergeten waar we waren,
zelfs al zat onbekend gezelschap naar ons te staren.
De dag maakte plaats voor de nacht,
en de sterren aan de hemel hielden stilletjes de wacht.
Tot op zeker moment weer de zon op kwam,
en ik me plots afvroeg 'wie was nu die mysterieuze man'?
Ik weet het nog steeds niet,
een droom toont soms dingen die je niet onmiddellijk ziet.
Hij kan je laten drijven op wolken van nostalgie,
soms is hij betekenisvol, soms ook pure fantasie.
Hij wist me wel één ding te vertellen,
dat is dat ik me geen vragen hoef te stellen.
Ik moet de wind laten waaien zoals hij waait,
de sneeuw laten vallen waar nieuwe oogst wordt gezaaid.
Ik moet niet zoeken naar mijn geliefde, maar hem opwachten aan de voordeur.
Wanneer hij binnenkomt, zal ik samen met hem vechten tegen de sleur.
Maar ik zal van hem houden zoals hij is.
Perfectie bestaat niet, en is ook geen gemis.
Ik zal het nemen zoals het komt.
Mooie tekst... 😉
BeantwoordenVerwijderenOok een mooie... telkens met de juiste woorden ....��
BeantwoordenVerwijderenDat klopt helemaal.Perfectie bestaat niet want elk mens is uniek op zijn of haar manier. Dromen zijn vensters naar werelden die je kan leiden wat eens zal of kan gebeuren, het is maar of je het geloofd of niet. Bij dromen laten wij de boodschappen van het onbewuste doordringen in het bewuste leven.
BeantwoordenVerwijderen